სუპერმარკეტებში მომხმარებლებს თვალსა და ხელს შუა ატყუებენ. პრობლემა ყველაზე ხშირად ფასს უკავშირდება.
ხშირად სარეალიზაციო პროდუქტი გაცილებით ძვირი ღირს, ვიდრე დახლზე მითითებული ფასია. როგორც გაზეთი „რეზონანსი" წერს, მსგავსი ფაქტები ბოლო დროს უკვე მასობრივად ხდება. ცალკე პრობლემაა სასწორის უზუსტობა, ეტიკეტების ხარვეზი და სხვა დარღვევები, რასაც მომხმარებელი ლამის ყოველდღიურად აწყდება.
მყიდველებს პრობლემა აქვთ "უნივერსამში", "ორ ნაბიჯში", "სპარში". სავარაუდოდ, სხვა სუპერმარკეტებშიც, თუმცა დასახელებულ მაღაზიებში ყურადღება გავამახვილეთ იმ დარღვევებზე, რაც ჩვენმა თანამშრომლებმა აღმოაჩინეს. ცხადია, გამოვკითხეთ სხვა მომხმარებლებიც, რომლებმაც დაგვიდასტურეს, რომ სუპერმარკეტების მაქინაციების გამო ფინანსურად დაზარალდნენ.
მომხმარებლების მხრიდან საკუთარი უფლებების არცოდნა სავაჭრო ქსელების მფლობელებს მათ მოტყუებას კიდევ უფრო უადვილებს, რის გამოც მოქალაქეები ადვილად შედიან შეცდომაში. ერთადერთი ორგანო, რომელსაც შეიძლება დაზარალებულებმა მიმართონ, შემოსავლების სამსახურია, თუმცა ამის შესახებ მათ არ იციან და საკუთარი უფლებების დაცვას ვერ ახერხებენ.
"უნივერსამს", რომელიც გლდანის ტერიტორიაზე სულ რამდენიმე ხნის წინ გაიხსნა და "დაბალი ფასებით" იზიდავს მომხმარებელს, სინამდვილეში მყიდველი შეცდომაში შეჰყავს. ზოგიერთი ამას მხოლოდ სალაროსთან ხვდება, როდესაც საყიდლად შერჩეულ ნივთში თანხის გადახდა უწევს. უმეტესობა ვერც ამჩნევს სხვაობას და "იაფ პროდუქტს" სინამდვილეში ძვირად ყიდულობს.
"რეზონანსის" ერთ-ერთი თანამშრომლის მიერ ტყუილში გამოჭერილმა გამყიდველმა თავი იმით გაიმართლა, რომ კომპიუტერში შეტანილი მონაცემებით ყიდის პროდუქტს და დახლებზე მითითებულ ციფრებთან არაფერი აქვს საერთო.
ზუსტად ასეთი შემთხვევის მომსწრე აღმოჩნდა თავად ამ სტატიის ავტორი: სუპერმარკეტში შევიძინე შოკოლადი, რომელზეც ფასი 12.30 ლარი იყო მითითებული. თანხის გადახდისას აღმოჩნდა, რომ 14.80 ლარი ღირდა სინამდვილეში. როცა უკმაყოფილება გამოვთქვი, მოლარემ მიპასუხა, რომ ლამის წუთობრივად იცვლება ფასი და მყისიერად ვერ ასწორებენ დახლზე. თავი იმართლა მენეჯერმაც, რომელსაც ჩემი პრეტენზია რატომღაც არ გაჰკვირვებია. თითო-ოროლა ნივთის შეძენისას ტყუილი აშკარავდება, მაგრამ სუპერმარკეტის თანამშრომლები ხშირად აქეთ გადმოდიან თავდასხმაზე და ცდილობენ, მაღალი ფასი გაამართლონ. ეს ინციდენტი ორიოდე დღის წინ შემემთხვა გლდანში, მეტრო "ახმეტელთან" მდებარე "უნივერსამში" და გავოგნდი, როცა რამდენიმე საათში იგივე განმეორდა "სპარშიც", სადაც 4,5 ლარად მითითებული ტკბილეულის ფასი დახლთან 11 ლარზე მეტი აღმოჩნდა. აქედან გამომდინარე, საკუთარ თავს თუ არ დავიცავთ, პრობლემას ვერაფრით მოვაგვარებთ და მუდმივად შეეცდებიან ჩვენს მოტყუებას.
მსგავსი შემთხვევა მოხდა მოსკოვის გამზირზე მდებარე "ორი ნაბიჯის" ერთ-ერთ სუპერმარკეტში, სადაც მომხმარებელმა თამარ მუკბანიანმა მარილიან ჩხირებში, მითითებულ ფასთან შედარებით, 20 თეთრით მეტი გადაიხადა.
"პრობლემაა, რომ გვატყუებენ და არ ვიცით, რეალურად რა ფასად ვყიდულობთ ჩვენ მიერ შერჩეულ პროდუქტს. არ აქვს მნიშვნელობა, რა ფასიანია ან 20 თეთრით მეტს გადავიხდით თუ 2 ლარით ვიზარალებთ, ერთიც და მეორეც სუპერმარკეტის დანაშაულებრივი ქმედებაა, რის გამოც დღეს არავინ ისჯება და ამიტომ ბედავენ ამდენს! ყველაზე მეტად კი სავაჭრო ქსელების წარმომადგენელთა, დაბალი რანგის თანამშრომელთა დამოკიდებულებაა გამაოგნებელი, რომელთაც ცოტა მეტი პასუხისმგებლობა მოეთხოვებათ კლიენტებთან ურთიერთობისას.
როცა უკმაყოფილება გამოვთქვი, მაღაზიის მოლარემ უტიფრად მომიგო, რომ 20 თეთრი თუ არ მაქვს, ეს თურმე ჩემი პრობლემაა და არა სუპერმარკეტის! იმაზე კი არავინ იხდის ბოდიშს, რომ გვატყუებენ. როცა მგონია, რომ 11 ლარის პროდუქტს ვყიდულობ, დახლთან მოულოდნელად 13 ლარი აღმოჩნდება, ხანაც 20 ლარი სალაროსთან 25 ლარი "ხდება" და ა.შ. როდესაც რამდენიმე დასახელების პროდუქტს ვყიდულობ, ამ სხვაობას ვერც ვამჩნევ, შეიძლება უსირცხვილოდ მომატყუონ. გამოდის, რომ დღეში ასობით მომხმარებელს ატყუებენ", - ამბობს თეო ცირდავა.
აღნიშნულთან დაკავშირებით "რეზონანსი" მომხმარებელთა უფლებების დამცავ ასოციაცია "ეტიკს" დაუკავშირდა. კომპანიის ხელმძღვანელ ამირან შენგელიას თქმით, თბილისში მომხმარებლების მოტყუების ფაქტები ბოლო დროს ძალიან გახშირდა, რისი მიზეზიც სავაჭრო ქსელების კონტროლის შესუსტებაა.
"ბევრი ადამიანი წინასწარ ვერ ანგარიშობს, რა ღირებულების პროდუქტი აქვს შერჩეული. ფასს სალაროსთან იგებს და მოლარის მიერ დასახელებულ თანხას უსიტყვოდ იხდის. ეს პროცესი როგორმე უნდა გააკონტროლოს შემოსავლების სამსახურმა. იგი ერთადერთი ორგანოა, რომელსაც დაზარალებულებმა უნდა მიმართონ და მოითხოვონ დანაკარგის ანაზღაურება. ყველა ტყუის, მაღაზიის მფლობელიც და გამყიდველიც, თუმცა ბოლოს ამ უკანასკნელს აწმენდენ ხელს. უხეშად რომ ვთქვათ, ყველა ასეთი დანაშაული სავაჭრო ქსელების მფლობელების ნამაიმუნარია და ამის გამო მათ პასუხი უნდა აგონ", - აცხადებს ამირან შენგელია.
მისი განმარტებით, ნებისმიერ მსგავს სიტუაციაში მომხმარებელს აქვს უფლება, რომ გამყიდველს დანაკლისი პროდუქციის შევსება მოსთხოვოს, რათა ზარალი აუნაზღაურდეს. ეს უკანასკნელი ვალდებულია, ცდომილება თავად გამოასწოროს ან გადახდილი თანხა დააბრუნოს.
მარი ჩიტაია
გაზეთი „რეზონანსი"