გაძვირებული უძრავი ქონება და „გაჭედილი“ პროექტები - დეველოპერები ტექნიკური რეგლამენტის ამოქმედების ერთ წელს აფასებენ

2017 წლის 1 იანვრიდან საქართველოში ტექნიკური რეგლამენტი - „შენობა-ნაგებობის უსაფრთხოების წესები“ ამოქმედდა. მთავრობის 620 გვერდიან დადგენილებაში საუბარია უსაფრთხოების მისაღწევად საჭირო მინიმალურ მოთხოვნებზე, როგორიცაა გასასვლელების სათანადოდ დაპროექტება, ხანძრისა თუ სხვა საფრთხეებისგან დაცვა, კიბეებისა თუ ლიფტების შესაბამისი წესების დაცვით მოწყობა და ა.შ.

თუმცა, რეგლამენტის ამოქმედებიდან ერთი წლის შემდეგ დეველოპერები მშენებლობის ნებართვების „გაჭედვასა“ და უძრავი ქონების გაძვირებაზე საუბრობენ. სამშენებლო სექტორის წარმომადგენლების თქმით, რეგლამენტის მიღება აუცილებელი და საჭირო იყო, თუმცა ყველა წესის ერთდროულად ამოქმედებამ ბაზარზე გარკვეული პრობლემები შექმნა.

როგორც გერმანული სამშენებლო-დეველოპერული კომპანია „ბაუსტარის“ წარმომადგენელმა, მალხაზ სოლომნიშვილმა „ბიზნესპრესნიუსთან“ საუბრისას განაცხადა, ახალი რეგლამენტით თბილისში ჯერ მშენებლობა არ არის დასრულებული. მისივე თქმით, რეგლამენტი საკმაოდ რთული ენითაა დაწერილი და მისი გაგება ძნელია.

„დოკუმენტი რთულად არის დაწერილი და ვფიქრობ ბევრ არქიტექტორს ძალიან გაუჭირდება მისი გაგება. უფრო მარტივად და გასაგებად გაკეთებაც შეიძლებოდა, თუმცა, ალბათ გადათარგმნა უფრო მარტივი იყო. ამასთან, აღსანიშნავია, რომ ქვეყანაში ძალიან მცირეა იმ ექსპერტთა რიცხვი, რომლებიც რეგლამენტში ერკვევიან და შესაბამისი დასკვნის გაკეთება შეუძლიათ. რაც შეეხება ზოგადად ამ ტექნიკური რეგლამენტის საჭიროებას, მართალია საქმიანობა გაგვიძვირა, თუმცა ვფიქრობ, ამ დოკუმენტის მიღება საჭირო და აუცილებელი იყო. რაც შეეხება ფასებს, მაგალითად 50 კვადრატული მეტრის ბინა შესაძლოა, დაახლოებით 2000-3000 ლარით გაძვირდეს, მაგრამ თუ ამით 1 ადამიანის სიცოცხლე მაინც გადარჩება, ვფიქრობ, ეს თანხა არაფერია და ნამდვილად ღირს,“-აღნიშნა სოლომნიშვილმა.

მანვე მერიაში არსებულ კიდევ ერთ მნიშვნელოვან პრობლემაზეც ისაუბრა, რომელიც ბიზნესს ხელს უშლის. კერძოდ, როგორც სოლომნიშვილმა ჩვენთან საუბრისას აღნიშნა, პროექტების შეთანხმება დროში უსაშველოდ ჭიანურდება და ამ მხრივ ძალიან მძიმე ვითარებაა.

„მერიის ზოგიერთ სამსახურს წერილზე პასუხის გაცემის ვადად ერთი თვე აქვს განსაზღვრული. სასურველია, რომ იურიდიული პირებისთვის პასუხის გაცემის ვადად ყველა წერილზე განისაზღვროს არაუმეტეს 5 სამუშაო დღე და ეს ვადა მკაცრად იქნება დაცული. ისეც ხდება, რომ წერილებზე პასუხის გაცემას 2 თვე და უფრო მეტი დროც სჭირდება. შესაბამისად, პროექტის მერიასთან შეთანხმების პროცესი დროში იწელება, რაც ინვესტორისთვის ზედმეტ დანახარჯებს იწვევს,“- აღნიშნა სოლომნიშვილმა.

კომპანია „არსის“ ფინანსური მენეჯერის, თორნიკე აბულაძის შეფასებით, ახალმა წესებმა მშენებლობის ნებართვების გაცემა ცალსახად შეაფერხა. მისივე თქმით, პროექტების შეფერხების მიზეზი გახდა ის, რომ 2017 წლის იანვარში რეგლამენტის ამოქმედებისას ქვეყანაში მხოლოდ რამდენიმე ადამიანი იყო, ვისაც ეს დადგენილება ჰქონდა წაკითხული და გააზრებული.

„ტექნიკური რეგლამენტის ამოქმედების პერიოდში დაახლოებით 20 ადამიანი იყო, ვინც ეს კანონი იცოდა. არ გვყავდა სპეციალისტი, ვინც ამ დადგენილების მიხედვით შეადგენდა, შეაფასებდა და იტყოდა, რომ პროექტი ამ დადგენილების თანახმადაა გაკეთებული. არადა მერიაში დღეში საშუალოდ 20-25 პროექტი შედის განსახილველად. სპეციალისტების სიმცირემ კი ცხადია, კოლაფსი გამოიწვია,“-აღნიშნავს აბულაძე.

მისივე შეფასებით, ამ 600 გვერდიან დოკუმენტში არის მუხლები, რომელიც მართლაც აძვირებს უძრავი ქონების ღირებულებას და არის მუხლები, რომელიც ფასზე არ მოქმედებს. როგორც აბულაძე აცხადებს, სწორია რომ ქვეყანაში სამშენებლო სექტორი მაღალ ევროპულ სტანდარტებს უნდა დაუახლოვდეს, თუმცა ეს სფეროს განვითარების შეფერხების ხარჯზე არ უნდა ხდებოდეს.